Jak się opiekować seniorem z demencją?

Ta starcza choroba – demencja, nie jest zaburzeniem psychicznym. Chociaż według objaw może je przypominać. Jednak nie można również powiedzieć, że demencja jest powszechnym zaburzeniem związanym z wiekiem. Dlatego ważne jest, aby opiekunka seniora z demencją zrozumiała proces choroby. Pacjent doznaje otępienia zdolności umysłowych oraz stopniowego osłabienia pamięci. A jednocześnie świadomość pozostaje niezmieniona. Oznacza to, że senior zdaje sobie sprawę, że jego zdolności umysłowe i pamięć ulegają degradacji. Jednocześnie maleje osobiste znaczenie społeczne i motywacja. Dlatego pacjenci z demencją charakteryzują się zmianami stanu emocjonalnego. Dowiedz się więcej o przebiegu demencji,  a przenikniesz się zrozumieniem i współczuciem do pacjenta. Lekarze rozróżniają trzy etapy tej choroby. więc opiekun musi dobrze znać, czego może oczekiwać od pacjenta na każdym etapie.

Początkowy etap choroby z reguły jest prawie niezauważalny. Wczesną demencję trudno odróżnić od zwykłego starzenia się. Spośród objawów tylko:

• zapomnienie
• strata czasu
• trudności z orientacją w znanym obszarze

A już na środkowym i późnym etapie choroby opiekun pacjenta z demencją musi wiedzieć, jak prawidłowo reagować w nietypowych przypadkach zachowania pacjenta.

Otępienie w średnim stadium zaostrza objawy degradacji funkcji mózgu. A także możliwości pacjenta ograniczają się. W zachowaniu pacjenta występują:

• zapomniane imiona ludzi i ostatnich wydarzeń
• trudności z orientacją w domu
• problemy z komunikacją
• potrzeba w pomocy w zakresie higieny osobistej
• bezcelowe chodzenie i zadawanie tych samych pytań

Przede wszystkim opiekunka nie powinna się denerwować ani wywierać presji na osobę starszą. Wszystko powyższe należy uznać za normalne zjawisko. Pomagaj spokojnie, nawet w elementarnych, twoim zdaniem, sprawach. Również spokojnie odpowiedź na te same pytania. Dla pacjenta z demencją jest to ważne. W ten sposób stworzysz poczucie bezpieczeństwa dla pacjenta. A gdy przychodzą goście, zgłoś o tym. Nazwij imię osoby, jak tylko senior ją zobaczy. Aby pomóc w orientacji wokół domu, możesz umieścić tabliczki z nazwą pokoju na każdych drzwiach. Bądź spokojna i cierpliwa w komunikacji. Pacjentowi naprawdę trudno jest wyrazić myśl. Z czasem, jako opiekunka  pacjenta z otępieniem, sama potrafisz zasugerować potrzeby pacjenta. Następnie, jeśli pacjentowi trudno jest wyrazić siebie, wypowiedz swoje założenia.

Późna demencja oznacza całkowitą zależność  pacjenta. Zaburzenia pamięci są zaostrzone. Pojawiają się znaki fizyczne. Wszystkie objawy nasilają się i przybierają następujące formy:

• całkowita utrata orientacji w przestrzeni i czasie
• prawie nie rozpoznaje krewnych i przyjaciół
• potrzeba całkowitej opieki
• trudności w poruszaniu się
• zaostrzenie zmian behawioralnych i ataki agresji

Ważne jest, aby taki pacjent był pod uważnym nadzorem opiekunki . Ludzie z zaawansowanym stadium demencji prawie nie mają orientacji w przestrzeni, czasie i bieżących wydarzeniach. Są całkowicie zależni od twojej pomocy. Jednak taki pacjent może próbować wyjść z domu, pytać, kim jesteś co pięć minut, zachowywać się agresywnie. Opiekun z późną demencją nie musi wchodzić w spór, ani próbować konstruktywnie wyjaśniać sytuacji. Na odwrót, zadaniem opiekunki  jest uspokoić pacjenta, zwrócić jego uwagę, pokazać, że jest w bezpieczeństwie. Nie przyjmuj agresji pacjenta osobiście. Przecież zachowuje się w ten sposób ze strachu i poczucia bezradności.

Problemy pacjentów z demencją zaczynają się od osłabienia pamięci i procesów umysłowych. Opiekunka , z kolei, może pomóc pacjentowi oprzeć się demencji na kilka sposobów. Na początek zaaranżuj aby dni podopiecznego były pełne wspomnień o rodzinie i krewnych, pracy, wydarzeniach z przeszłości. Oglądajcie razem albumy fotograficzne. Niech senior opowie ci o swoim życiu. Dowiedz się, jak ta osoba żyła, czym się interesował, co lubił. Być może doznaje ulgi od zapachu świeżo upieczonego ciasta lub krzewu lawendy na parapecie. Gdy tylko usłyszysz coś takiego, spróbuj to zaaranżować. Bardzo ważna jest również regularność czynności rutynowych. Niech je zawsze w ten sam czas. A po jedzeniu zawsze odpoczywa. Wykonuj kąpiel w te same dni. Lekarze i goście również lepiej by przychodzili w ten sam zaplanowany czas. Zorganizuj przejrzysty i powtarzający się codzienny rozkład. Wówczas pacjent łatwiej zapamięta, co powinno się odbywać. I na skutek tego poczuje więcej bezpieczeństwa.

Inną dzielną pomocą, jaką opiekunka może zapewnić osobie starszej z demencją, jest zaangażowanie jej w pracy domowe. Jeśli dana osoba jest w stanie wykonać część sprzątania, zróbcie to razem. Sprawi to, że poczuje się bardziej zdolny do działania i potrzebny. Oczywiście uważaj na niebezpieczne przedmioty w kuchni. Ale wszystko to, co jest bezpieczne, możesz delegować na seniora. W tym samym celu pozostaw elementarne działania na jego samodzielne dokonanie. Na przykład, maszczenie masła na chleb, umywanie się, włączanie / wyłączanie telewizora. Możesz nawet nalegać na elementarną samodzielność pacjenta. Ale tylko wtedy, gdy masz pewność, że jest w stanie zrobić to sam.

Aby opiekunka seniora z demencją nie była zaskoczona jego zmianami w zachowaniu, musisz wcześniej się przygotować. Typowe zmiany zachowania i zalecenia dla opiekunek są wymienione poniżej.

Bezcelowe wędrówki

Pacjent z demencją może bez celu wędrować po mieszkaniu. Możesz zwrócić jego uwagę na co innego, na przykład  zaoferować jedzenie lub przyjmowanie leków. Ale jeśli wędrówka seniora po mieszkaniu nie budzi oczywistych obaw, nie ma w tym nic złego. To zachowanie jest charakterystyczne dla pacjenta. Możesz nadal robić swoje. Są inne przypadki, gdy pacjent mówi, że musi gdzieś iść. Przy tym wymienia nieistniejące powody.

Działania opiekunki: przede wszystkim opiekunka musi nie dopuścić opuszczenie domu przez pacjenta. Przy tym uspokoić go, mówiąc, że jakoś problem zostanie rozwiązany. Na przykład senior może argumentować, że musi odebrać płaszcz z naprawy. Powiedz coś, co eliminuje potrzebę opuszczenia domu. Na przykład, że ktoś z krewnych odbierze płaszcz.

Bezsenność

Częsty problem seniorów z demencją. Aby poprawić sen pacjenta, opiekunka może wykonać następujące czynności:

• codziennie brać seniora na spacery
• wykluczyć używanie kawy, herbaty i napojów gazowanych, zastępując je innymi napojami
• podawać środki przeciwbólowe w nocy, jeśli odczuwa ból w ciele
• zadbać o dźwiękoszczelność sypialni pacjenta

Odmowa procedur higienicznych

Przyczyną może być zapomnienie, krępowanie się, strach przed poślizgnięciem. Pacjent może czuć się upokorzony, gdy inna osoba wykonuje dla niego procedury higieny intymnej. Być może wątpi w temperaturę wody, głębokość kąpieli. Być może nie jest wygodnie mu stać, albo nie ma się czego trzymać.

Działania opiekunki: Przed przeprowadzeniem procedur higienicznych opiekunka seniora z demencją powinna spróbować ustalić przyczynę jego nastroju. Spróbuj wody na skórze dłoni, pokaż, jaką pozycję zająć i za co się trzymać. Jeśli krępuje się, przykryj jego ciało cienkim ręcznikiem i zamknij drzwi łazienki. A być może twój pacjent ma wątpliwości w tym, czym go umyjesz i wytrzesz. Wtedy pozwól mu sprawdzić i wybrać niezbędne przedmioty.

Powtórzenia słów i działań

U pacjentów z demencją często występuje powtarzanie wyrażeń i czynności rutynowych. Zachowują się w ten sposób, ponieważ mózg w tym momencie nie jest w stanie uchwycić słów i wydarzeń w pamięci.

Działania opiekunki: Nie bierz tego zbyt do uwagi. Odpowiadaj na każde pytanie, jak po raz pierwszy. Odpowiedz spokojnie to samo. A w przypadku powtarzających się działań spróbuj skierować uwagę seniora z demencją na co innego. Zaproś go do jedzenia, odpoczynku, lub przyjmowania leków. Nie próbuj wyjaśniać pacjentowi, że powtarza to samo działanie lub frazę. To jest bezskuteczne. Też nie omawiaj z nim planów, ani nadchodzących wydarzeń. A w pytaniu codziennej rutyny, lepiej jest powiesić w domu tabliczki z napisem czynności i czasu. Jedyne, na co warto zwrócić uwagę opiekunki pacjenta z demencją, to powtarzające się pragnienie odwiedzenia toalety. Taka potrzeba może być realna.

Pobudzenie i ataki agresji

Gdy choroba postępuje, pacjent coraz bardziej się boi, i odpowiednio złości się. Nie bierz jednak tego na siebie. Spróbuj zobaczyć przyczynę i wyeliminuj ją. Zdarzają się ataki niestabilności emocjonalnej, zwłaszcza gdy pacjent czuje, że nie ma kontroli nad sytuacją. Ewentualnie ludzie, przedmioty, i zwykłe zmęczenie mogą stać się przyczyną agresji pacjenta z demencją.

Działania opiekunki: nie reaguj niepokojem ani agresją. Nie próbuj też tłumaczyć niestosowności jego emocji. Przeciwnie, traktuj pacjenta ze zrozumieniem. Uczyń tak, aby poczuł się bezpiecznie. W tym celu powiedz że mu pomagasz, że wszystko jest w porządku, że gdy jesteś z nim, nie ma się o co martwić. Przechowuj jednak niebezpieczne przedmioty poza zasięgiem. Twoje działania i słowa, jako opiekunki pacjenta z demencją, mają być w duchu opieki i pomocy. Stworzy to bezpieczne środowisko dla seniora z demencją. W rezultacie uspokoi się. Jednak w przypadku, gdy agresja staje się groźna, musisz natychmiast wezwać lekarza.

Opiekunka pacjenta z demencją może postrzegać kilka z powyżej wymienionych przypadków, lub ich kombinację. W każdym bądź razie podstawowe zasady twojego zachowania się są zawsze takie same:

• nie bierz na siebie
• nie próbuj wyjaśniać konstruktywnie
• zaakceptuj rzeczywistość pacjenta
• zachowaj spokój
• niech czuje się bezpiecznie w twojej trosce
• zwracaj uwagę pacjenta
• identyfikuj i eliminuj źródła niepokoju
• przechowuj przedmioty codziennego użytku w tych samych miejscach
• trzymaj niebezpieczne przedmioty poza zasięgiem pacjenta
• używaj w domu tabliczek z napisami i czasem
• musisz kontrolować codzienną rutynę pacjenta
• używaj jego ulubionych przedmiotów i zapachów
• w przypadku działań zagrażających wezwij lekarza

Podopieczny z demencją jest zależny od pomocy opiekuna. Bez względu na to, jak dziwne wydaje ci się zachowanie pacjenta, bądź spokojny i przyjazny. Przestrzegając wszystkich zaleceń dotyczących opieki nad pacjentem z demencją, można uniknąć wielu trudności.