Jak zorganizować codzienne życie pielęgniarki?

Życie to nie tylko obowiązki, nawet jeśli podjąłeś poważne wyzwanie, jakim jest opieka nad podopiecznym. Pomyśl o tym, co cieszy cię i twoich bliskich w życiu. Co lubisz robić i co sprawia, że jesteś szczęśliwy w tym życiu?
Narysuj dwie kolumny na kartce papieru. Zastanów się, jakie zajęcia rekreacyjne twój podopieczny potrzebujący opieki lubił robić w przeszłości i wskaż je w lewej kolumnie. W prawej kolumnie zapisz, co może zrobić i / lub zrobić samodzielnie bez twojej pomocy, lub z tobą, innymi członkami rodziny, sąsiadami i przyjaciółmi.
Porównaj zawartość obu kolumn w wynikowej tabeli. Napisz też, co jest dla ciebie interesujące w życiu codziennym. Czy są jakieś podobieństwa lub podobne potrzeby?

Dbanie o siebie

Nie zawsze chodzi o potrzeby i pragnienia podopiecznej osoby, ale także o twoje! Znajdź kompromis, aby wilki były karmione, a owce bezpieczne. Upewnij się, że zachowujesz odrobinę szczęścia, niezależnie od osoby, którą się opiekujesz.

Codzienna stała opieka nad człowiekiem potrzebującym twojej pomocy, prowadzi do tego, że on jest zbyt leniwy, aby ponownie się poruszyć. Zauważając, że jego ręce drżą, gdy sięga po szklankę wody, spieszymy się, aby mu ją przekazać. Jeśli trudno mu posmarować bułkę masłem lub jeśli zajmie to zbyt dużo czasu, spieszymy się, aby zrobić to dla niego szybko. Dbanie o aktywny tryb życia jest doskonałą pomocą wspierającą. Oznacza to, że dajesz podopiecznemu możliwość samodzielnego zrobienia tego, co może zrobić sama.
Dla osoby wymagającej opieki ważne jest, czy będzie w stanie samodzielnie wypić kilka łyków słomką lub specjalną butelką do picia, czy też będzie potrzebować twojej pomocy. Ma to również zastosowanie, jeśli na przykład sam smaruje bułkę masłem na śniadanie na swój własny sposób, we własnym tempie.
To, co ludzie potrzebujący opieki mogą zrobić sami, muszą to zrobić sami. Często wymaga to czasu i cierpliwości. Z drugiej strony pomagasz drogiej osobie znaleźć kawałek „normalności”.  Kiedy zdaje sobie sprawę, że może wiele zrobić, staje się o wiele bardziej pewny siebie. Wierzy w siebie i swoje możliwości, nawet jeśli są ograniczone. Nakłanianie takiej osoby do aktywnego działania nie oznacza, że kpisz z niej, a nie dbasz o nią. To go zachęci, a wręcz przeciwnie, zdenerwuje ją, w końcu sprawi, że zamknie się w sobie. Dlatego ważne jest, aby znaleźć równowagę między „robieniem wszystkiego” a popychaniem do proaktywnego działania. Czasami chodzi się po ostrzu noża.
Dlatego uważnie obserwuj: co jeszcze może zrobić twój pacjent? Tam, gdzie może istnieć impuls do działania, ale nie ma wystarczającej siły fizycznej lub psychicznej, aby go wykonać. W tym momencie pomóż, wspieraj.
Na przykład: twoja matka lub pacjentka chce iść do fryzjera i mówi, że chce zadzwonić i umówić się na spotkanie. Jeśli nie zrobi tego przez określony czas, skorzystaj z tego sygnału. Podnieś telefon, umów się na spotkanie i zabierz je do fryzjera, jeśli to konieczne. Następnie usiądź w poczekalni i nie przeszkadzaj. Niech członek rodziny wytłumaczy fryzjerowi, czego chce i jak ściąć włosy. Często pracownicy salonu fryzjerskiego znają preferencje swoich klientów i nie potrzebują dodatkowych wyjaśnień. Daje to również twoim podopiecznym poczucie znajomości ich „starego” życia i osobowości. I wreszcie, wizyta u fryzjera może być małą atrakcją-ujściem w życiu codziennym.

Dla wielu osób bycie aktywnym oznacza uprawianie sportu. Ale możemy być aktywni na różne sposoby. Możemy wykonywać lekkie ćwiczenia ruchowe. Bycie aktywnym oznacza także czytanie, śledzenie wiadomości, rozwijanie relacji i spotykanie się z przyjaciółmi, marzenie, myślenie o swoich pragnieniach, potrzebach i zobowiązaniach oraz szukanie okazji, jak je zrealizować. Może to być wybór roślin na balkon lub dekoracja salonu pięknym bukietem kwiatów. Jak widać, ludzie mogą być aktywni na różne sposoby.
Teraz pomyśl o tym, jak aktywny był twój podopieczny w przeszłości i napisz to na kartce papieru w lewej kolumnie. Po prawej stronie zaznacz kropkami punkty, w których może być nadal aktywny dzisiaj przy twoim wsparciu lub przy pomocy określonych środków pomocniczych (takich jak okulary, lupa, aparaty słuchowe, laska, chodzik lub wózek inwalidzki). Napisz to w prawej kolumnie obok, a konkretnie opisz, jak może wyglądać twoja pomoc.